قهر" بدترين تنبيه رفتاري والدين"

آمادگي زوجين براي والد شدن بسیار مهم است .توصيه ديگران و كاستن از تنهايي و بچه‌دارشدن به عنوان هدف زندگي از دلايل اشتباه بچه‌دار شدن است. با توجه به بهداشت رواني مادر در دوران بارداري، هر اندازه اين دوران بهتر هدايت شود، احتمال بروز افسردگي پس از زايمان كمتر مي‌شود.
افسردگي پس از زايمان منجر به بروز مشكلات روانشناختي در كودكان می شود. افسردگي پس از زايمان موجب مي‌شود كه «پذيرش» به عنوان اصلي‌ترين نياز كودك برآورده نشود؛ چرا كه كودك هيجانات مادر را از همان لحظه تولد درك مي‌كند، اين در حاليست كه عدم پذيرش والدين در بسياري از موارد منجر به كوتولگي محروميت مي‌شود.
روانشناسان قهر كردن را بدترين تنبيه رفتاري انتخابي والدين می دانند و همچنين كاهش هوش و بروز اختلالات شخصيتي نيز از عوارض ديگر عدم پذيرش است، ‌كودك پذيرفته نشده يا از ديگران دور شده و منزوي مي‌شود و يا به شدت به ديگران وابسته شده و تصور مي‌كند، چنانچه ديگران او را ترك كنند نابود مي‌شود.
پذيرش كودك بايد كاملا بدون قيد و شرط باشد، پذيرش بدون قيد و شرط منجر به افزايش هوش و افزايش رشد هيجانات و عواطف مي‌شود، اين در حاليست كه هرگز نبايد عواطف كودك را سركوب كنيم. افزايش اعتماد به نفس و رشد امنيت و تشكيل مرز رواني و كاهش اختلالات عاطفي از ديگر اثرات پذيرش بدون قيد و شرط می باشد. بازي دو جانبه مادر و كودك تأثير شگرفي در رشد رواني كودك دارد.