ترانه کودکانه

خندۀ پدر

می رسد ز در پدر
روی چهره اش غم است
حرف می زند یواش
خنده بر لبش کم است
گیره لباس را
می زنم به گونه خط
تا شوم چو موش ها
خانه می شود پر از
خندۀ من و پدر
خستگی ز جان او
باز می رود به در

شاعر:محمد علی سپهر افغان