یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود، توی یک باغ پر گل و زیبا، در میان گل ها سر و صدایی شنیده می شد. گل ها سر این موضوع که چه کسی از همه زیباتر است، دعوا می کردند. گل سرخ گفت:«من از همه زیباترم، چون هم خوش رنگم هم خوشبو هستم.»
گل آفتاب گردان گفت: «من چون شکل خورشید هستم، از همه قشنگ ترم.»
بقیه گل ها هم همین حرف ها را می زدند. بعد از مدتی، یکی از آنها گفت: «به زودی مریم کوچولو به باغ می آید، هر گلی که او بچیند از همه قشنگ تر است.» مریم کوچولو به باغ آمد و از هر گل، یک شاخه چید و او با گل ها یک دسته گل زیبا برای معلم مهربانش درست کرد. گل ها فهمیدند که به تنهایی زیبا هستند اما در کنار هم زیباتر می شوند.
نویسنده: نگار قربانی از تهران
